İki cins arı var, başlar üstünde,
Uçuşur-koşuşur, gayesi için,
Biri bal yapar da petek üstünde,
Diğeri yan çizer, mâyesi için.
Hâsılı ikisi farklı-farklıdır,
Birisi lezzete pek meraklıdır,
Diğeri, ne etse hem de haklıdır,
Namını eşekten alması için.
Birisi konmakta, hüsn-ü cemale,
Başlarken en tatlı balı, îmâle
Pek yaman çalışır, vermez ihmale,
Sonunda kemâle ermesi için.
Diğeri aldırmaz, her şeye konar,
Ne pismiş-ne temiz, kendine yonar,
Hem herkes onu da şu adla anar,
Eşeklik arıda kalması için.
İnsanlar içinde, hem neler vardır,
Kimisi bal verir, o fedakârdır,
Kimisi ne etse adeta kârdır,
Onda da iğne var batması için.
İzmit
20.04.2013
Kayıt Tarihi : 21.4.2013 15:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mana ve muhtevası ile takdire şayan eseri kaleminizden istifademize sunan, mahbu-i ezeli ve maksud-i ebediye sonsuz hamd ve senalar olsun.
Gönlümüze inşirah veren şiirinizden dolayı tebrik eder,
ilham ve irfanınızın daim olmasını diler, garipten ÇAMSAKIZI ÇOBAN ARMAĞANI bir dörtlük ile
TAM PUAN diyor, müstecap dualarınız bekliyorum.
Marifet balından, sunan dilleri,
Koklatsın firdevstte, iman gülleri,
Beşerin önünde, cennet yolu var.
Haktan mahrum eder, eşeklikleri.
TÜM YORUMLAR (17)