Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
'Derman, derdin içinde!'
Hayatın sarsılmaz realitesindeki en belirgin özellik zıtların birliği olsa gerek. Her olgunun kendi zıddını içinde barındırması. Zehirin aynı zamanda panzehire dönüşmesi gibi.
Ayrılık ateşi ne kadar yaksa da, pişmanlığın adeta duygulara yeniden can vermesidir ki, nice ayrılıklar uzun süreli olamamış.
Tebrikler İnci hanım, uzun bir şiir yazsanız bu kadar yorum yazmazdım herhalde. Ama dedinleştirilmiş dizelerin derinliğinde ben bile saha derinliğei varamadan kestim sözümü.
Okumak ve anlamak yetmeli
Selam ve saygımla...
candan tebrikkklk
Sevgili Kardeşim sayın: İnci İnceer,
İki ateş başlıklı şiiriniz,Önce düşen bir aşk ateşi, yetmezmiş gibi peşinden gelen ayrılık ve hicran ateşi, Ayrılık ateşini ortadan kaldırmak için gelen yeni bir aşk ateşi... Şiir ateşli mısraları ile muhteşem olmuş. Az mısrayla etkili bir şiire hayat vermek usta kalemlerin işidir. Kardeşimin kudretli kalemini tebrik ediyorum.Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum nadide bir şiir olmuş. Kaleminiz daim olsun diyorum. Daim olsun ki her zaman böyle seçkin eserlerin altına imzasını atsın.
Değerli eserinizi Tekirdağ'dan gönderdiğim On üçüncü tam puan ile selamlıyorum.
Her şeyin en güzelinin sizin, sevdiklerinizin ve sizi sevenlerin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum.
Sevgi ve saygılarımla efendim.
Dr. İrfan Yılmaz. ^'^Tekirdağ.^'^^
Aşk ateşi, ayrılık ateşini siler mi bilmem ama...
Güzel bir şiir değerli şaireden. Kısa ve anlamlı... Okunması hoş, akıllarda kalacak kadar kolay, lakin söylenmesi de bir o kadar zor bir şiir.
Adeta vecize gibi insan belleğine yerleşecek, ezberlenecek güzellikte bir şiir...
Ayrılık ateşinden daha bela olanıymış, aşk ateşi.
Aşk olmayan yerde ayrılığın esamesi okunur mu?..
Aşk olmadan yanmak olur mu?...
Aşk olmadan çile, bela olur mu?..
Şairenin dediği gibi, her dert dermanını içinde barındırır.
Derman bulmak, bahane aramayan, bahane yaratmayan gönüller içindir.
Sevmeyi bilen, sevilmeyi hak eden gönüller içindir.
Aşk ateşi de muhteşem bir birlikteliğin olgunlaşma halidir.
İster gerçek anlamda olsun, olsun mecazi anlamda...
Yanıp olgunlaşmak...
Değer bulmak, değer kazanmak...
Bu güzel beşlik için teşekkürler gönlü güzel, kalemi güzel şairem.
Dostça ve sağlıcakla kalınız.
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz, sayfalarımızda göz iziniz olsun efendim.
'GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ'
Tek atışta muhteşem hedef. Tebrikler aşkın gerçeğini farketmiş İnci hanımefendi.
anlatılmaz bir derinlikte yaşanan o müthiş duygusallık ancak bu kadar güzel ifade edilebilirdi.tebrikler ve ayrıca teşekkürler
Aşk ateşi yüreğe düşmeye görsün.......gizem dolu dizelerdi,kocamanından kutlarım şair,yüreğinizin sesi duru sular gibi kaleminize aksın.........tebrikler tam puan la ant.
sevgi dolu sağlıkla kalın e miiiiiiiiiiiiiiiiii
Bitmeyen ayrılığın ateşi
Başka türlü yakar düştüğü yeri
Derman, derdin içinde!
Çivinin çiviyi sökmesi gibi
Siler ayrılığı aşkın ateşi…
Kısa ve öz çok güzel ifade etmişsiniz.En yüksek puan ile kutluyorum.
Aşk ateşi, ayrılık ateşini siler mi bilmem ama...
Güzel bir şiir değerli şaireden. Kısa ve anlamlı... Okunması hoş, akıllarda kalacak kadar kolay, lakin söylenmesi de bir o kadar zor bir şiir.
Adete vecize gibi insan belleğine yerleşecek, ezberlenecek güzellikte bir şiir...
Ayrılık ateşinden daha bela olanıymış, aşk ateşi.
Aşk olmayan yerde ayrılığın esamesi okunur mu?..
Aşk olmadan yanmak olur mu?...
Aşk olmadan çile, bela olur mu?..
Şairenin dediği gibi, her dert dermanını içinde barındırır.
Derman bulmak, bahane aramayan, bahane yaratmayan gönüller içindir.
Sevmeyi bilen, sevilmeyi hak eden gönüller içindri.
Aşk ateşi de muhteşem bir birlikteliğin olfunlaşma halidir.
İster gerçek anlamda olsun, olsen mecazi anlamda...
Yanıp olgunlaşmak...
Değer bulmak, değer kazanmak...
Bu güzel beşlik için teşekkürler, gönlü güzel, kalemi güzel şairem.
Dostça ve sağlıcakla kalınız.
Sevgi ve saygı rüzgarları esenliğiniz, sayfalarımızda göz iziniz olsun efendim.
'GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ'
Aşk ateşinin silemediği, eritemediği ne var ki ?
Bu şiir ile ilgili 48 tane yorum bulunmakta