İki Aşk Mesafesi Şiiri - Ertuğrul Kök

Aslında kış çok iyi tanımlıyor bizi..
Senin kaderin kar'ın saf beyazlığı; tertemizliği
Benimkisi kömürün sade karalığı..
Yani iki kutup kadar aşk'ımızın aralığı.

Sen o kar kaderinle eriyip su olsanda;
Yine bir gün mutlaka bir nehre varacaksın,
Sonra nehre güneş vuracak, buhar olacaksın,
Yeni bir aşk'ı tadıp bahar olacaksın,
O aşk'a yağmur olup, çisil çisil yağacaksın..

Bense bu kömür kaderimle,
Bir ateşe düşecek
Duman olup
Yok olacağım...