İki Ara Bir Dere (İki Ten Bir Hüseyin)

Gök kuşağıydı hayat rengârenk
Coşuyordu elemlere aldırmadan,

Küskün umutlar, küsmemiş aşklar,sevda diyarından
Akıyordu gönüller, iyiye ve kötüye aldırmadan,

Dikenler vardı, gülün gölgesine gizlenmiş,
Güneşin ışığı gibi dokunana, batmak için pusuda

Gül vardı, koklanmaya hasret, dikenlere aldırmamış
Tüm canlılığını vermiş, toprağından aldığı suyu yaprağına

Güzeldi hayat, kızıllığını da gördüm sevgi sularını da,
Dost dilde diken ide, can olanı eken ide gördüm,

Nehirli gözyaşı ile dokunanı da, Nehri'nde kapıldığımı da
Şimdi hangi mevsim, güneş var ben bulutlu,
...........................Bulut var ben Umutlu

İki ara Bir dere, hangi mevsimdeyim miadı belli olmayan,
Hangi ruhun suyu bu cana zemzem olur, gönül yaslansın,

Eskim eskidi mi, silsem düzelir mi? Kara defterim,
Umutlar açılır mı? Yönsüz yönergemde imgesel bayrağın,

Ey! Hayat, Ya renk ver, ya eksik olanıma ses
Ya nefes ver nefesin ruhuna, ya Zülfikar gibi kes,

Ya Mecnun eyle sahrada, Leyla'da nefes,
Ya Yusuf eyle kuyuda duymayayım hiç bir ses,

İki ara Bir dere, ilk-sizim, iklimsizim,
Unutulmazım unutur mu? Düşlü düşlerde düşsüzüm,

Hüseyin-i şiirlerde özleme dokunurken tümcelerim,
Şimdi özlemdeki dokundu, kor kalmışlığın mavi yanına,
Yüklemini bulamayan öznesizim

Ya mavi yanımda siyahım olursa, ya bu yanılgıysa
Ya bilmeden vebalini aldığımın, vebali olursam,

Sen büyüksün ya rab, ya sebep eyle ya sebep olmayayım
Ya yaşat kor yanımı, başlasın bu miat,

Ya kor kalayım, ebruli düşlerimde beni sükûta uğrat,
Sus-tum konuşacağım zamana dil tende biat...

16.06.2010