İki anneli iki babalı Şiiri - Aziz Karaca

Evimizin içinde musluk yoktu
Avludaki tulumbadan alırdık suyu
Belki onun içindir
Çok severim sokak çeşmelerini
Uzatıp avcumu
Bir dilenci misali
Güzel bir kızı öper gibi.
Büzerek dudaklarımı,içmek var ya osuyu
Kana kana,
Sonra atlayıp firenleri tutmayan bisikletime,
Dolaşmak mahallede bir oyana,bir buyana.
Annesiz büyüdüm ben aslında,
İki annem varken.
Oyuncakcı dükkanına girmiş çocuk gibi,
Hangisine sarılacağımı bilmeden,kararsız.
Belkide bu yüzden
Aşık oluverdim hemen.
Vuruldum ela gözlü bir kıza,
Bir taş atmıştım havaya kuş gelip deymişti,
Ömrümde ilk defa,
Tam onikiden vurmuştum.
Belkide içgüdüseldi,
Bu davranışım,
Çam kozalaklarının patlaması gibi,
Baba oluvermiştim daha ben çocukken.
Babasızda büyümüştüm aslında ben,
İki babam varken.