“ İKİ ALYANS BİR PARMAKTA “
Kimse anlam veremiyor, iki alyans bir parmakta
Bilemez ki hiç kimseler, içim sızlar her bakmakta
Ne bileyim kopamadım, herkes gibi yapamadım
Düşünürüm zaman zaman, ne işi var bu ahmakta
Ana, Baba aşkımı, hasret midir, Özlem mi
En güzel anlarımda yüreğimi yakmakta
Kan çanağıdır dibi, söndürmek ister gibi
Dinmeyen gözyaşlarım hep içime Akmakta
Gönlüm rıza göstermedi, ayıramadım onları
Biraz daha yaşasınlar, benimle olsun sonları
İster biraz uyandırsın, ya da İsterse yandırsın
Şarkı, şiir olsunlar da, düşündürsün milyonları
#retor
#RefahTorlak
#İkiAlyansBirParmakta
Refah Torlak
Kayıt Tarihi : 27.10.2007 11:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anneciğimi 2003 ve Babacığımı 2004 yıllarında peş peşe kaybetmenin verdiği acı ve hüzünle, hem onları temsilen, en azından yüzükleriyle ayırmamak, hem de kendime yakın hissedebilmek düşüncesi ile ve Onları her an yad edebilmek adına, diğer kardeşlerimin rızasıyla aldığım ve devamlı parmağımda, üzerimde taşıdığım yüzükleri ile ilgili bir şiir, her sevincimde ve her hüznümde Anneciğimin ve Babacığımın yanımda olmalarını sağlayan bu iki alyans, benim için çok değerlidir ve nasipse ölünceye kadar benimle birlikte olacaktır, işte bu şiir de bütün bunların özetle anlatımıdır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!