İki Ahmet Şiiri - İsmet Can

Manyas'ta bir yerdedir köyümüz
İşte burada başlar öykümüz
Ahmet adında iki delikanlı yaşar
Sevinçle karışıktır hüznümüz

Birinin babası muhtar
Diğerinin ayakkabıcı
Zıt yaşamları vardır
Askere gittiler, ikisi de havacı

Kıbrıs patlak vermişti o yıllar
Vatan için savaşmaya hazırdılar
Kırk iki numaralı ayakkabı giyerlerdi
Orduya güle oynaya yazıldılar

Çok severdi köy halkı ikisini
Yavukluları içine gömdü sevgisini
Sabır ve endişeyle beklediler
İkisinin de askerden dönmesini

Savaş bitmeden köye döndüler
Genç yaşlarında hayata küstüler
Biri sol bacağını, diğeri sağını kaybetti
Köy halkı hallerine kahretti

Muhtar baba, gazi aylığı bağladı
Yavukluları onlar için ağladı
Ayakkabıcı baba, getirdi bir çift ayakkabı
Bir çift ayakkabıya girmelerini sağladı