İki Adım Ötede Başlayan Zaman

Dalgalandım yine
Köpürdü bütünlüğüm
Ve adım buharlaştı
Ama nedendi bu yağma
Ne istiyordu Promete benden
Atlantis’e borcum neydi
Oysa ben keşfetmiştim Attalos’un cennetini
Bergama’nın tek varisiydim
Unutmuşum rüyamı gençliğimi
Ne kadar da heybetliydim
Zeytin ve incirden aldım cüretimi
Ölümsüz yanım berkleşti
Süt liman oldu şahlanışım

Suskundum
Alevlerin en ilkel çağında
Kanım demlenmemişti henüz
Esnemelerim gecikti
Antik terler boşandı heykellerimden
Tapınaksız kaldı tepelerim
Arzularım tütsülendi
Ve kutsanmış nehirlere girdi sapkın ayaklarım
Akıbet hikâyeleri dinledim kurbağalardan
Yine de
Asi ruhların kemiklerinden kurdum iskeletimi
Dünyanın dersine büründüm
Doğdum ve süründüm