kimi zaman demli bir çay kokusuna girer iki adam. kimi zaman Kürtçe zılgıttır, kimi zaman Kırgızca bir ağıt. acının dili olmuyor, hatta sorgulanmaya ihtiyaç dahi duymuyor. Mehmed Uzun, Cengiz Aytmatov... uzaklığa sığınmış, kaf dağıyla saklanmış iki farklı coğrafyanın, aynı acılarıyla büyümüş ozanları... harfleri ışık olsun, karanlığımıza... halkları, kavgaları, sözcükleri hep yaşasın, hep yaşasın...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta