İki Adam Şiiri - Damla Özyaka

Gözyaşımı akıttığım iki adam
Biri babam
Diğeri içimde kanayan yaram
Değerlerine değer biçilemeyen
Geride kalan bir tanecik anam

Önce yaram kanadı derinden
Çok düşündüm, ağladım neden?
Silemedim bir an bile düşüncemden
Oysa ki, elimden kayıp gitti aniden

Derken, sıcak bir Temmuz günü
İçim buruk, yüreğim hüzünlü
Acı haberle kaybettiğim
O iki adam kalbimde gömülü

Sevgi dediğin yürek ister
Kalbini acımadan deler geçer
Öyle bir iz bırakır ki gönlünde
Sonsuza değin sürer gider

Yaşamayan nerden bilsin
Sevginin derin anlamını
Keşke kaybetmeseydim
Sevdiğim o iki adamı