İkballe Hasbihal Gönülle Haz Bihal

İKBALLE HASBİHAL GÖNÜLLE HAZ BİHAL

Durup dinledim de gönül sesimi
Varımı yoğumu yaktıktan sonra
Kırdım kafesini saldım nefsimi
Zulamdaki zifir süsüm pisimi
Ne kaldı geriye döktükten sonra

Ömür dediğin ne ki doğmadan batar
Haramın helalin koynunda yatar
Dost bildiğin bir gün seni de satar
Kırdığın döktüğün kaşını çatar
Dostların acıyla baktıktan sonra

Çıkardın onuru soydun bedenden
Ne yitenden bi haber ne nedenden
Kör edip yedenden ne de güdenden
Ne utanma ne ar koyup gidenden
Anlarsın ama diz çöktükten sonra

Bulutun ardında kalmış da hilal
Ümeyya elinde kanıyor Bilal
Duvara dönmüş de ağlar Zülcelâl
Hiç zulme eğilmek olur mu helal
Kendini hesaba çektikten sonra

Çalıp çırptığını vardan sayarsın
Yığıp yediğini kârdan sayarsın
Kafese koyduğun yardan sayarsın
Sen de bu acıyı nardan sayarsın
Haktan adaletten çıktıktan sonra

Yazıp da yapmamak şeriat değil
Kullara kul olmak tarikat değil
Mazluma zulmetmek marifet değil
Tanrıya el açmak hakikat değil
Haramı helale kattıktan sonra

Delisin dünyaya dalıp gidersin
Sevdanı sevdadan çalıp gidersin
Köleni kafesten salıp gidersin
Nurunu narını alıp gidersin
Musalla taşından kalktıktan sonra

Kıyamet kopup da durulduğu gün
Halkın terazi kurulduğu gün
Hak adalet nedir sorulduğu gün
Zulan bir bir yüze vurulduğu gün
Anlarsın iş işten geçtikten sonra

Ne sırdaşın kalır ne de kardeşin
Milenyumlar yıllar toz olur taşın
Aşkın sevgin kinin gözyaşın düşün
Şansın varsa çiçek olur gülüşün
Belki bir gül olur yokluktan sonra

Mahmut Nazik 14 03. 2011 Mersin