İkbal Arayanlar... Şiiri - Alper Kürük

İkbali salt madde ve makam sananlar
Şu fâni dünyada geçici saltanat kuranlar…
Doldurmuş çepeçevre her yanı
Bunlar ikbal arayanı…
Kimi siyasal partilerde yuva kurmuş,
Kimi yazılı ve görsel basına oturmuş
Köşe kapıp yazanlar
Medya ile nefes alıp yaşayanlar…
Kişiliğini sattıkça satmış,
Verileni yuttukça yutmuş,
Vatanı düşünmek şöyle dursun
İnsanlığını, kimliğini unutmuş,
Unuttukça da unutanlar…
Beynindeki tek kavram, ağzındaki slogan:
Ben yaşayayım da sen yan…

Hipnozcular uygun medyumu uyutur
Herkesi uyuttum sanır…
Ne yazık ki aldanır…
Uyutulamayanlar da var
Çünkü asla değil onlar davar…
YKUŞAK ATATÜRK’ÜN ASKERLERİ ONLAR…
Uyuttuğunu sananları
Uyarır bu uyutamadıkları…
Eğer idrak ve insafı varsa uyanır
Yoksa çok geç kalır…

İşte uyutulamayanlar
Anlamlı o mekana varır
Adı: GEZİ PARKI TAKSİM…

Taksim paylaşmak demektir
Ama pastayı değil sorunları…
Paylaşıp da çözdükçe
Kuracaklar özgün ve özgür yarınları…
Kimi der pastanın tamamı benim
Yedirseler hepsini yerim…
Çünkü FRANSA’DA da birileri demişti bir zamanlar:
“ DEVLET BENİM… DEVLET BENİM…”
Hele dur, hele dur!
Öfkeyle kalkan zararla oturur…
Bu pasta bildiğin pasta değil!
Zırnığı boğazında takılır, kalır,
Boğazına oturur…

İşte ortada açıkça tüm sorunlar
TAKSİM’DE pazara çıktı…
Dileyen ders alır…
Herkes yarattığı sorunlarını geri alsın
Artık MİLLET bıktı…
Geride tertemiz, özgür
TAKSİM PARKI kalsın…