İkbal...
Yalnızım
Çok yalnızım bugün yine
Hayat çok acımasız bilirim
Halimden anlayan ne bir ses, ne de bir nefes.
Koca elli yıl
Nasıl da geçmiş hissettirmeden
Acılar, sevinçler, umutlar, hayaller
Kim bilir daha yaşanacak neler.
Merhamet edersin aptallık olur
Af edersin saflık olur
Fedakarlık edersin vazifen olur
Ne yar olursun ne de yaren.
Hastayım dersin, gezdir derler
Yoktur dersin, o da ne derler
Biliyorum tek gerçeği anlayacaklar bir gün
Hak vaki olunca korkarım ona da yalan derler
Bilirsin var oluş nedenini
Sabredersin aykırılıklara
Avutursun kendini içi boş
Ama sevgi giydirilmiş sözcüklerle.
Bir emanet var üzerimde o da Allah’a
Almasına ramak kaldı
Bir nefes evvel ya da sonrası
İşte ömür denilen hakikat bu
En çok da bu Dünyayı sevmemeyi sevdim
Hayali çabuk gördüm, bağlanmamayı sevdim
Nura gark olmuş yansıyan alemi gördüm
Ayet ayet okumayı sevdim.
Yüksel Acar
18 Nisan 2015
İstanbul
https://youtu.be/PwDnhDzwyfo
Kayıt Tarihi : 21.4.2015 15:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)