Ben geldim yine İkbal,
İçim karıncalandıkça dayanıyorum kapına
Bir kedi yavrusu gibi tırmalıyorum ben o duvarı
Tam çıktım sanıyorum kayıp düşüyorum
Ve yine tırmanıyorum
Ve daha sert düşüyorum
Bunu konuştuk biliyorum
Düşeceğimi bilerek yapıyorum
Deliyim ve buna iknayım
Acıdan besleniyor içimde ki deli
Görmezden gelmeyi ezberlemişim
İmtiyazın anasını belledim ikbal karısı duydun mu!
İhraç fazlası aşkların çağı bu
Barınamıyorum
Kovayla toprak taşıyorum ben dipsiz bir çukura
Anlaşılmıyorum!
Kayıt Tarihi : 7.3.2025 04:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!