İkarus'a Ağıt Şiiri - Emre Bozkuş

sevdan fedakarlığın kadardır
derdi eski bir şarkıda
oysa fedakarlıktır zaten sevmek
ikarus’un kanatları yanarken
çiziklerle dolu plağın
kulak tırmalayan
ama içime işleyen sesiyle
söylenir dururum

ikarus’um kanatlarım yanarken
zamanlardan bir zamanda
dünyanın ucuna düşerken
odamın duvarlarında yer ederdi
duyulmazdı yüreğimin çığlıkları
ay ile güneş, raks ederdi avuçlarımda
gecenin kıyılarında yıldız toplardım
izlerdim uzaktan uzağa
hilkat garibesi insanları
sonsuza dek yaşarmış onların sevdaları
oysa beni sorsan
sığamam tek bir yüreğe bile
gezgin mi sürgün mü bilmem
sanrılar ortasında aranır dururum