Iıı. Tohumlar Geri Dönmez Şiiri - Doğan ...

Bir yolculuktu bu,
Ne başı belliydi ne varacağı liman.
Bir anı gibi geçtin içimden,
Bir anı gibi kaldın.
Ve ben, senden geriye
Hiçbir şey istemedim,
Çünkü bazı şeyler sadece yaşanır,
İsim bile almadan...

Hindiba çoktan uçtu.
O tohumlar artık geri dönmez.
Çünkü rüzgâr, her seferinde
Bir başka yalnızlığa savurur kalbi.

Ben seni en çok,
Bana hiç ait olmadığın hâlinle sevdim.
Sessizliğinle,
Dönüp bakmadığın uzaklığınla.
Bir bakışın bile değmedi belki ama
İnancımı ona emanet ettim.

Artık ne bir resim istiyorum senden,
Ne bir ses.
Çünkü ben,
Seni olmayan bir gelecekte sevdim.

Şimdi her şey yerli yerinde,
Rüzgâr suskun,
Gökyüzü uzak,
Ve ben
Kendimi bekliyorum.
Sen değil
Çünkü bazen aşk,
Uğrunda beklenmeyen bir veda olur.

Ve bazı tohumlar,
Hiçbir toprağa ait değildir.