Ne zaman
bir kaptanın mavi denizlere
açıldığını görsem;
o ilk keşfedilmişliğin geliveriyor aklıma.
Bir maden işçisi görsem;
Tenin...
Bir çocuk görsem;
Mimiklerin...
Bir deniz feneri görsem;
Gözlerin...
Bir gül görsem;
Kokun...
Bir söğüt ağacı görsem;
Saçların...
Gül bahçesinde bulsam kendimi
hep sen sanıyorum.
Ve
Ne zaman;
Soğuk bir kış gecesinde
biriyle sevişsem;
Ansızın terkedilmişliğim gelir aklıma!
Kayıt Tarihi : 4.7.2006 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!