Bazen bir rüyada gezer gibiydi.
İşten her eve gelişinde,
Gestapo’nun kendisini izlediği
Sanrısına kapılırdı.
Fabrikada makinelerin gürültüsü
Kendisine iyi gelirdi.
Eve gelince;
Klara ve heinzın adolf amcasıyla
Karşı karşıya kalmak
Onu dehşete düşürürdü.
Radyo eskisi gibi değildi.
Kendisini ölmüş gibi,
Kaslarını katılaşmış hissediyordu.
Mahallenin eski neşesi yoktu.
1942 kışı o kadar şiddetli olduki
Evinin önünde düşerek ayağını kırdı.
Geceler daha gece sanki..
Bir gece kendi acılarına,
Savaşın acılarına son vermek ister gibi
Penceresine bir kuş kondu.
Kuş kendisine sığınmak ister gibiydi.
Komşularını ve dostlarını hatırladı.
Yüzleri penceredeki kuşa yansıdı.
Vicdanı bir yastık gibi rahat değildi.
Üç ay sonra..
Oğlu günther Stalingrad sokak çatışmaların
En şiddetli anında hayatını kaybetti
Cesedi yandığı için annesine göstermediler.
Günther’den geriye
Bir tabut ve demir haç
Birde kalbi führere bağlıydı sözleri kaldı.
Kendini yaralı hayvan gibi hissetti.
Oğlumu benden aldınız diye
Haykırmak istedi
Çelengi parçalamak istedi.
Aklından geçenleri yapamadı.
Demir haç
Bir alev gibi elini yakmaya başladı.
9 Ocak 1979
Ayancık
Güncelleme
28kasım 2017
Sinop
Kayıt Tarihi : 21.4.2019 16:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!