Iıı Hayat Şiiri - Metin Demircan

Her şeyin gittiği yerdi gideceğimiz yer
ne bulmuşki giden kaybedenin düşürdüğünden başka
gülmeyi seviyorduk ağlamak kimseye yakışmıyordu
mutluluğu aşkı öğreniyorduk
hüzünü ve ayrılığı öğrendiğimiz gibi
Bu döngünün içinde ölüme koşuyorduk
Sarılacağımız boşluğa...

Mutluluktan bahsediyordu herkez
Yakalayıp bıraktıkları güvercinler gibi
Telaşında yaşamın öyleydi evet kıyısında
Büyüsü bozulmuş.zifiri karanlığın;
çıkılmaz bir kuyuda bekleyişiydi umudun son perdesi
Neyi doğru yapabilmiştik, neyi tam
Zamansız boşlukta...