II/Gel Şiiri - Ali Gençay

Gel
Geceye demlediğim çayın tut demini
Gör düşlerde ne kadar sevmişim seni
Gezin odalarımda gör çizdiğim duvara asılı resimlerini

Dinle
Dudaklarımdan dökülen nefretimi
Dişlerimi gıcırdatan öfkemi
Dokunma soldurursun adın koyduğum karanfili

Kal
Kimdi düş denen kuyuma taş atan
Kaçırdı perimi sevgilimi
Kaç! ! düş sarısı gecenin önünden boğma hayallerimi

Soyun
Sayıkladığım aşk üşüyor
Sevabımı al zebanilere ver ateşini
Sal kendini anlamsızlara bilirim heveslerini

Git
Geldiğin gibi
Götür boşalan kadehlerini
Gömüldüm ben kefenimde sevda lekeleri