II/gece Şiiri - Ali Gençay

ince saz taksimi ney sesi
cümbüşler de hüznün bestesi

her vuruluşunda tefe kıvrılan beden
her kıvrılışında bir nefes döner raks eden

içerisi loş birkaç masa var gerisi boş
kalabalığı sevmem ki zaten bırak kalsın daha hoş

yalnızım bir paket sigaram yalnızlığım
en kuytusu alacakaranlığın en azım

saki dönüp durdu taktığı komik papyondu
zaten boşalmadı hiç kadehim ruhum sarhoştu

ışıklar yandı sustu kalabalık sazın sesi kesildi
kulaklardı ayık olan belli ki beklenen geldi

yeniden coştu sazlar coştu bedenler coştu bekleyenler
ben ve o ihtiyar bizde sessizlik bizdik hüznü masaya serenler

''şef,, dendi istendi peçeteler sunuldu üzerine istekler
kadehler vuruldu vuruldukça kırıldı sunulan şerefler

artık zamanı geldi ruhum bir çarmıha gerildi
toplandı düşler hesap istendi son sigaram ateşlendi

ağır aksak çıkıldı merdivenler ihtiyar seslendi
bitmemiş kadehimi ve hüzünlerimi yalnızlığımı istedi

ayazdı buzdu geceydi gam bir heceydi
bilinmez ki bu bendeki yalnızlık kaç geceydi