Şimdileri kapıya dayandı ayrılık,
Hiçbir yaprak kalmadı ağaçlarda
Kimseler yok sokaklarda...
Ben kaybolmak istemiyorum bu yaşanmış,
doyulmamış hülyalarda
Ben seninle aşkı tattım
Yetmedi, dudaklarından ısırık aldım
Sardım, sarıldım
ağladım
Şimdi bir yağmur günü korkuların yanında bir de sorum var hayata,
Henüz daha yolun başı ama,
Çağın çocuklarıyız sonuçta,
Bilirsin..
Aşıksak aşığız,
Lafta, Z kuşağıyız..
Sözün özü sevgili,
Kafamı yaşlamışken çantama
bulamıyorken seni
gözlerine bakamıyorken
gene , gitti aklım kuruyan yapraklara..
Acaba, hatırlar mıyız biz birbirimizi
Yarım asır sonra,
Yalnzken..
Gözlerimize perde inmek üzereyken..
Henüz yaşım on yedi belki ama,
Hiçbir 71 yaşında anlamaz sana duyduğum hisleri
Yazdıklarımı seninle paylaşacağım
İletmene gerek yok bana
o hislerinii
çok özledim seni
şimdileri
Kayıt Tarihi : 18.10.2022 14:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!