İhtiyarname Şiiri - Hüdaverdi Öz

İHTİYARNAME

Yaş artık altmışı geçti erenler
Yolun sonu epey yakındır artık.
Ey bana daha sağlamsın diyenler
Belki filmin sonu yarındır artık.

Sıksam dişimi delikanlı gibi
Gitmiyor dizlerim bozulmuş gibi
Hedefe giden yol yakınmış gibi
Mezar bize iki adımdır artık.

Koşturdum hep, dere-tepe yıllarca
Güya daha gençtim, cahil aklımca
Birgün şöyle geriye dönüp bakınca
Dünkü günler sanki asırdır artık.

Eski dostlar artık selam vermiyor
Telefon açsam, hiç biri açmıyor
Gelen giden kimse halim sormuyor
İki sözün biri kahırdır artık.

Şöyle bir maziyi yâd etmek için
Sorarım kendime nedir bu niçin?
En mühim menzile ulaşmak için
Gerisi kalan son fasıldır artık.

Ruhum hapistir beden kafesinde
Bir kılıç sallanır en tepesinde
Felek düşmüş yıllardır ensesinde
Beyhude bir nafile kaçıştır artık.

Belliydi doğduğum gün acı gerçek
Epey inceledim aldım bir mercek
Gel usta, seninle birlikte ölçek
Ben giderim kalan adımdır artık.

Ne çabuk geçmiş haberim olmadan
Çeşmeden henüz suyumu dolmadan
Bir kuş gibi denizlere konmadan
Belki bugün belki yarındır artık.

Söylerim nefsime hepsi nafile
Durmadı işte, kalkıyor kafile
Ne dinlendim nede çıktım tatile
Bana dargın olan canımdır artık.

Hüdai Öz'üm bir varmış bir yokmuş
Gurbet elde, ordan oraya koşmuş
Kim aramış? Dünya'da kim ne bulmuş?
İki metre kefen, malımdır artık.