İhtiyarlık Seronomisi! .. Şiiri - İsa Yı ...

ağlama
ağlama n’lur
değmez mazi için döktüğün gözyaşlarına
geçmişin yangınlarını kül etmez pişmanlıkların
duvarlara vursan da başını
yaşandı ve geçti hayat
ürkek aynalarda ki resmine bir bak
kızgınsan yaşanmış yıllarına
hadi durma, tüm fotoğrafları yak
umudunu yitirmişse yaşamak
hiçbir şey eskisi gibi olmayacak

güneş üşütecek belki
akşam kızıllığı hüzne bürünecek
dağ-taş ölüm diye bağıracak
çoluk çocuk bir bir uzaklaşacak
nefes almanın adı: yalnızlık konacak
ihtiyar çehreden kederler akacak
çizgiler yol yol olup meçhule akacak
çile rüzgarları fırtınalar koparacak
mutluluk, yıllanmış anılarda kalacak
hiçbir şey eskisi gibi olmayacak

hadi al bastonunu eline
ve çık ihtiyarlık basamaklarını
han duvarlarına tutunarak yüksel
nefesi daralıyorsa ruhunun
tıkanmışsa yorgun ayakların
hayallerinin bittiği noktada
hayat ağacının dalına as kendini
umudunu yitirmişse yaşamak
hiç bir şey eskisi gibi olmayacak

ama yok, varsa bir umudun
dağıt başında ki karanlık bulutları
sevinç güneşlerinin gözü açılsın
ihtiyarlık da güzeldir
aynada ki kadın tatlı bir haminnedir
varsın torunlar kapıyı açmasın
melekler dizinde oturup ninniler dinlesin
ihtiyarlar için her söz duadır
Allah onlarla beraberdir
korkma ölümden, varsa inancın
cennet anaların ayakları altındadır
ihtiyarlık seronomisi yeni bir hayat içindir...