İhtiyarlık Fena Çöktü Enseme

İHTİYARLIK FENA ÇÖKTÜ ENSEME

İhtiyarlık fena tuttu yakamdan
Sardı beni önden ve de arkamdan
Tattırıyor bana türlü dert gamdan
Çileleri saymak ile bitmiyor

Gelmez iken ben yulara ve geme
Şu yaşlılık çöktü birden enseme
Panzehirler em olmamış bu sem’e
Yalvarsam da tard etsem de gitmiyor

Olmayınca vücut artık hiç metin
Biri gider beşi gelir illetin
Buymuş demek bir adı da zilletin
Bu yaşlılık hiç de iyi etmiyor

Şekva için ne ses kaldı ne seda
Etmez oldu görevini fem eda
Oldu sanki uzuvlarım bir a’da
Çene bile yeterince ötmüyor

Hiç durmuyor şu burnumun akması
Sınırlandı gözlerimin bakması
Yok, ayalin artık benden korkması
Hiç birisi düzgün hizmet etmiyor

Gönül bile almış ondan payını
Eski kadar yapmaz oldu oyunu
Şu günlerde andırıp bir koyunu
Hava atıp fazla caka satmıyor

Kısaldıkça kısalıyor adımlar
Her geçen gün atılıyor adım dar
Eskilerden kalan bir tek adım var
Ayak bile şevkle adım atmıyor

Uykuların tadı kaçıp bu demde
Deliksizi tarih oldu âdemde
Yani artık cümle dinçlik ademde
Gözler şimdi pek uykuya yatmıyor

Ağız tadı zaten çoktan firarda
Damak zevki bil-külliyen zararda
Arızalar gelip böyle ard arda
Hazzı hayat eksiliyor artmıyor

El-hâsılı iyi çattık belaya
Ermek muhal bundan sonra ala’ya
Kaldı gibi iş sadece salaya
Çünkü vücut bu sıkleti tartmıyor

Dünya tamam şimdi sıra ahrette
İnşaallah kalmam orda zahmette
Amel yok da tek ümidim rahmette
Çünkü Allah tövbekârı yakmıyor.

Cihat ŞAHİN
18.02.2020-İZMİR