İhtiyarlık Şiiri - Geylani Aksin

Saçlar oldu bem beyaz
Ömür bitti eriyor
Can sanar ki gün ayaz
Bana öyle geliyor

Oysa beden ihtiyar
Dar geliyor bu diyar
Kimseye kalmadı ki
Sana mı olacak yar

Ellerine ne oldu
Derilerin büzüşmüş
Dizlerin bağı kopmuş
Boynun belin bükülmüş

Eskiden sen geçerdin
Dalga şaka ne varsa
Şimdi senle geçerler
Yok de takatin varsa

Herkes neşe eğlence
Sen de yaz hece hece
Yine hüzün bu gece
Göz yaşları gizlice

Ne değişti dünya da
Her şey akar sen durgun
Sadece sen değiştin
Ömründen yedin vurgun

Sen de son bulacaksın
Hikaye olacaksın
Senden bişey kalırsa
Ecrini alacaksın

Lakin görünen o ki
Unutuluyor kişi
Kendine yıkılıyor
Dünyadaki her işi

Sen şimdi bırak onu
Şöyle düşün bir sonu
Ne idin nere gittin
İşte bu asıl konu

Oysa o kadar zaman
Daha yılların var dı
Şimdi ise içini
Ölüm korkusu sardı

Tabi bitti oyunun
Bak perde kapanıyor
Yeni oyuncularla
Sahne tekrar doluyor

Sen şimdi düşün biraz
Zira zamanın çok az
Bir yanın gitmek ister
Bir yanın halen haylaz

Ama elinde değil
Ruhun genç beden yaşlı
Aleme düzdür yollar
Senin için çok taşlı

Gündüz her ne ise de
Akşam herşey bitiyor
Sanki dünya fosalan
Bir balona benziyor

Ne hatrın soruluyor
Ne kapın tık ediyor
Artık sen de anladın
Mezar sana gel diyor

Zaten fazla gibisin
Sevdiğin gönüllerde
Sen ölüme tabisin
Akibet bir yerlerde

Bari artık kendini
Çıkar meşgalelerden
Zira yakındır haber
Duyulur biryerlerden

Bitir işi uğraşı
Otur başını kaşı
Zaten almışsın yaşı
Gömer koyarlar taşı

Ama dert etme boş ver
Baban da böyle oldu
Hatta dedenin çamı
Ninenin gülü soldu

Oysa ilk zamanlarda
Toprağı hep ıslaktı
O vakitden bu deme
Nice yağmurlar aktı

Sen de bitir sözleri
Zira hiç anlamı yok
Unutacaklar seni
Senden kabristan da çok