İhtiyarlık Şiiri - Seyfet Bozçalı

Artık dizlerim tutmuyor,
Kanım çektin ihtiyarlık,
Açan güllerim soluyor,
Suyum çektin ihtiyarlık...

Konuşan dilim lal oldu,
O şen bahçem viran oldu,
Kol,kanadım tutmaz oldu,
Boynum büktün ihtiyarlık..

Köpük gibi yaşıyorum,
Yel dokunsa düşüyorum,
Ağustosta üşüyorum,
Knım çektin ihtiyarlık...

Buluttaki nemi sezdim,
Bu romatizmalardan bezdim,
Oturduğum yerde sızdım,
Gücüm aldın ihtiyarlık...

Bastonlarla yürüyorum,
Dayanmazsam düşüyorum,
Masallarla yaşıyorum,
Aklım aldın ihtiyarlık...

Adım,adım kayıyorum,
Günlerimi sayıyorum,
Torunlarla oynuyorum,
Belim büktün ihtiyarlık...

Geçmişi anar dururum,
Bol bol hayeller kurarım,
Geçen günlere yanarım,
Sonum oldun ihtiyarlık...

Bakta bu halimi anla,
Dünya ebedidir sanma,
Seyfet der sakın aldanma,
Bulur seni ihtiyarlık...