İhtiyarlık Şiiri - Yüksel Koç

İHTİYARLIK.
Hani nerde, benim gençlik yıllarım?
Çürüdü ağzımda dişim kalmadı.
Bir zamanlar nice hayal kurardık
Hayra yorulacak düşüm kalmadı.

Yaşlandı bedenim kırıştı yüzüm
Sis çöktü önüne puslandı gözüm
Ağrılar arttıkça sızılar dizim
Secdeye varacak gücüm kalmadı.

Titriyor ellerim işitmez kulak
Yeşermez umudum toprağı çorak
Yükledim göçümü hedef son durak
Önüm yokuşlarda düzüm kalmadı

Geceleri hüzün çöker bağrıma
Yalnızlık belası yetti canıma
Hani yarenlerim gelmez yanıma
Sohbetim kesildi tadım kalmadı

Gençlik esen rüzgâr, bayırda, düzde
O da geçti artık, kalmadı bizde,
Ozandık, şairdik, yazardık sözde
Kalemim şiirim sözüm kalmadı.

Ozan Yüksel gayrı belim büküldü,
Sakalım ağardı, saçım döküldü,
Azrail başıma geldi dikildi
Benim can vermeye halim kalmadı

Yüksel Koç.