İhtiyarlık Şiiri - Ömer Arıkan

Bir ibret abidesi gibi durur karşımda
Yolumun üstünde ki son durak ihtiyarlık
Nere kaçsam faydasız bulunacak başımda
Yolumun üstündeki son durak ihtiyarlık

Elim titrer olacak dizlerim bükülecek
El eline bakarken gözden yaş dökülecek
Sanki azı dişlerim dibibden sökülecek
Yolumun üstünde ki son durak ihtiyarlık

Torunumun torunun görmek olsa da arzum
Hiç fırsat vermeyecek dizimde ki bu sızım
Kabul etsem ne çıkar red etsem alın yazım
Yolumun üstünde ki son durak ihtiyarlık

Birer birer giderler komşum akrabam dostum
Yıllardır konuşurken dinlenmez oldum sustum
Beni aşar dileğim kem olur iyi kastım
Yolumun üstünde ki son durak ihtiyarlık

Ne yapsamda elimden çıkar kendi iraden
Söz olur azar gelir senin ciğer parenden
Bir ümitle bakarsın yardım isten sevenden
Yolumun üstündeki son durak ihtiyarlık

Torunların aldatır kandırınca gülerler
Vicdansıza düşünce sever iken döverler
Gençlik seni terk eder gitmem diye melerler
Yolumun üstündeki son durak ihtiyarlık

Kaybedersen eşini desdeksiz kalır sırtın
Eline geçmez olur gelir maaşın kartın
Eksilere dönüşür ne kadar olsa artın
Yolumun üstünde ki son durak ihtiyarlık