İhtiyarın Çakıl Taşları

1
Karanlık bir Dünya,Katil bir vatan,
Ve zulüm kokan bir şehir,
Şehrin içinde biri düz,
Öteki ters akan iki nehir,
Biri süt gibi ak,
Öteki kan ve irin,
Sonra insanlar görüyorum,
Yarısı insan yarısı merkep,
Yarısı yılan insanların,
Yarısı akrep,

2
Nehrin kıyısında,
nurdan bir ihtiyar,ve bir çocuk,
Kararlı adımlarla yürüyordu,karanlığın üstüne
Elindeki bastonu ile yönünü çeviriyordu,
Savaş açmıştı nehre,
Çocuk taş atıyordu,kesmek için önünü nehrin,
İhtiyar tekbirlerle cebindeki çakılları savuruyordu,
Tohum niyetine toprağa….

3
Ey nur yüzlü ihtiyar,
Ak babalar sana pusu kurdular,
Aman kalkar diye üstüne taşlar koydular,
Merkep tipli adamlar kudüs’e mühür vurdular,
Ey cennet kokan nurlu adam,
Yine gel…..
Sen gittiğinden beri değişmedi bir şey,
Seni bekliyor Kudüs,
Seni bekliyor el aksa,
4
Çocuğa bıraktığın taşlar ağır,Dünya kadar,
Dünyayı kaldırdı çocuk sırtı ağırmakta,
,Ey selahaddin’im kaldır başını,
Ey kudüsün fatihi,Yaşasın intifada,
Kaf dağından Ordularınla belir,
Tüm kızgınlığınla,tüm hışmınla şehre gir,
Sil mazlumların gözyaşlarını,
Haykır dünyaya,
Birdir Allah bir….

(''Lalezar''kitabından)
27 ocak 2002
ağrı