Alimle yol çekilir her mevkide
Cahille yürümek zormuş ihtiyar.
Velhasıl kırk elli yıldan ziyade
Seni böyle kullar yormuş ihtiyar.
Anan, baban, ablan, abin sığmıyor
Öyle ki el kadar sabin sığmıyor.
Dayın, teyzen, emmin, bibin sığmıyor,
Dünya hakikaten darmış ihtiyar.
Kim gitmem diyorsa yalan, gidiyor
Zar zor büyüttüğün balan gidiyor.
Ekmeği eline alan gidiyor
Evi boş görmek de varmış ihtiyar.
Zannedersin gül dolu dört bir yanın,
Herkes arkadaşın, dostun, hayranın.
Torba mı büzesin ağzı insanın,
Duyma gitsin kem söz dermiş ihtiyar.
Kayıt Tarihi : 31.3.2020 15:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Bulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/31/ihtiyar-zormus.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!