Hüznün kucağında açmış kahverengi gözlerini
Ağlamış zaman içinde bedeni
Bazen sarhoş olmuş dağıtmış kendini
Dünün ümidi bugünün ihtiyarı
Bazıları ezmiş hükümranlıklarıyla
Birileri gülüşlerini çalmış bilinmeyen zaman da
Sonra, sonra bir kız sevmiş karanlığının ortasında
Dünün ümidi bugünün ihtiyarı
Hangi dala el attıysa elinde kalmış humarsızca
Dost diye sarılmış hep yılana
Birkaç tel ak düşünce ömrünün yamacına
El sallamış gülüşlerinin ardından dünün ümidi bugünün ihtiyarı
Şimdi, yorgun gözlerinin ardında
Mutlu bir yuvanın huzuru
Bitirmek için uğraşıp sıkıştığı bir şafağı
Sevse de sevmese de Tunahan isminde bir dostu barındırıyor
Dünün ümidi bugünün ihtiyarı
Değerli Abim Ümit Seçkin' e
Ankara 2003
Kayıt Tarihi : 8.3.2003 11:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tunahan Ermihan](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/03/08/ihtiyar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!