İhtiyar şems Şiiri - Macit Kuruçay

dünyânın gök yakut rengi
zifîre kana bulandı
kral sofrası
şikemperest
kurtlar sofrası
inkisâr etmeyin hepinizin payı var
yoksa nasıl kirletilebilirdi ki bir felek
ziyâdesiyle bu kadar
ihtiyar şems ölü doğuyor ellerimize
ölü gömülüyor
doğunun batının murdar beyni
kokuşmuş çürümüş murdar râhmi
zerre miskal kalbimize huzur vermiyor
toprak kısır
toprak veremli
toprak kanserli
bu kralların nifak tohumu döl yatağı
kurudu kökünden cennetlik incir zeytin ağaçları
kurudu arının dudağında ki bal
ayaklarında ki polen yumağı
gökte yaygaracı martı
gözü pek gözü kara arı kuşu
saksıda çiçek
dalında çilek
kaynağında su
hiçbirisi mısmıl filizinin kokusunu vermiyor
kurudu âlem kurudu
avuç avuç kum çölü
kan topu bizar sarısakal
donmuş yılkı atları gibi
pişman doğduğuna doğacağına çözülmüyor
kristalize yangı gözleri damar damar
ay kezzap döktü nûr-efşan yüzüne
şikâyetçi dost meclisinden
pırlanta yıldızlar taze eritildi
canhıraş daha yeni bir orman yangınından
tek bir nefeste üfledi yoz insanlık
mum fitilini gaz lâmbasını
türküsü tütsüsü yanık yanık
koktu ta içerden deliyor burnumuzu sînemizi
Kabil kātil Habil'in suçu ne
kaynıyor kazan kazan
küçük kardeşin mâsum eti
satılıyor çarşı pazar ipek derisi
herkesçe mâlûm nereye baksan
cihan ey ulu cihan
ârafta sıratta kaldı meyus insan
yaşasın soysuz krallarınız yaşasın

03 Kasım 2017 Cuma