" yere düşünce parçalanan tuğla parçasını
ayakkabısının burnuyla dürtükleyerek iteledi,
yolun kenarına ve başını hafifçe kaldırdı;
belki de sadaka-i cariye hayrına sevaben..
derin ve donuk bakışlarıyla kadrajına aldı,
koptuğu yerden, düştüğü yere süren bakışla !
seni bu duvara dizen elleri sahibine verene,
yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Devamını Oku
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta