" yere düşünce parçalanan tuğla parçasını
ayakkabısının burnuyla dürtükleyerek iteledi,
yolun kenarına ve başını hafifçe kaldırdı;
belki de sadaka-i cariye hayrına sevaben..
derin ve donuk bakışlarıyla kadrajına aldı,
koptuğu yerden, düştüğü yere süren bakışla !
seni bu duvara dizen elleri sahibine verene,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta