İhtiyar I Şiiri - Osman Bulut

Son demleri baharının, yazının
Yaklaşan mevsimin kıştır ihtiyar.
Makamı hiç değişmiyor sazının
Hele söyle bu ne iştir ihtiyar

Fark etmez saçına kırlar dolsa da,
Dizler yorgun, gözler solgun olsa da.
Kafa yaşın elli üçü bulsa da
Gönül yaşın hep on beştir ihtiyar.

Diyorlar; tatlıyı kaldır koy rafa
Ota yüklen, hem girmezsin masrafa.
Yağ kalbe zararlı, tuz her tarafa
Her ne yesen işin yaştır ihtiyar.

Beyindir her şeyden sorumlu usta,
Yönetir bedeni çıkmış üst kata.
Elinle, dilinle yapsan da hata
Sızlayacak olan baştır ihtiyar.

Üç beş avuç nasibi var harmanda,
Yer bitirir uzun- kısa zamanda.
Avlanacak; toy da olsa uzman da
İnsan çaresiz bir kuştur ihtiyar.