Bazen kendimi vursam diyorum yollara
Ucu bucağı olmayan hoyrat yollara
Belki unuturum beni,yalnızlığımı,hayallerimi
Diyorum yolda rastlasam bir hancıya,
Evinin de sözünün de eri bir hancıya.
Anlatsam ona deryamı,döksem bütün esrarımı.
Haykırsam sonra yollara,dağlara
'Benim de bir yarenim var! ' diye.
Bazen sorsam diyorum aynalara
'Yareni olmayanın yari olur mu? ' diye
'Benim yarim de yarenim de sensin Raşid.'
Diyorum kendime diyen olacak mı diye.
'Her sözde her seste her nefeste
Sen varsın Raşid! 'diyen olacak mı diye.
Olmaz gibi geliyor,bilirim niye,
Bunlara sahipten şair mi olur diye,
Düşünür dururum hep böyle.
Bir ihtiyar genç varmış yalnızlık yolunda,
Yareni de kendiymiş yari de hasmı da.
İki de bir yazarmış 'Raşid, Raşid' diye
Anlayana manası sözde zahirmiş.
Kayıt Tarihi : 21.3.2005 13:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!