İhtiyar Delikanklı Şiiri - Hatice Aksakal

ihtiyar delikanlını arnından yaşanan
acılar ve hüzünlü anıların izi
yılardan beri ağıran teller
bu akşam parıldar şakaklarından
bu gece ömrümün en son demidir
büsbütün ağırsın varsın yarından
bir yaşlı ağaca benzer kuş gibi sinen
nedir bu esrarlı halinin sebebi
neden parladı gözlerin bir anda
yaslanmış ipekten bir sedir
bir kızdırki aydan beyaz deyildir
öptükçe ağıran bir gül deyildir
ihtiyar bülbülün dudaklarından mısralar
gül dalından üten bül bül misali
ihtiyar delikanlının gözleri ışıl ışıl
bir bir canlandı eski anılar kuş misali
gözlerinin önünde geldi geçti filim gibi
haram saydım ağıttları kendimde
türküler yakın daha sonra üstüme
güneş doğdu sinesini üstüne
kanmayın helal sayarım ozanın tellerinde
rıhtıma ırak kaldırımlar aşındırarak
karanlık çöktü ay gibi yüzünü gördüm
ihtiyar deilikanlı maziye dönüp baktığında
sen bensiz ben sensiz büdünyada