İhtiyar Çocuklar Şiiri - Suat Coşkun

Çocuklar gördüm
Analarının kucağında
Elma yanaklı
Öpesin gelir masum gözlerinden
Çocuklar gördüm kara çocuklar
Karınları davul bacakları çöp
Burunlarında sümük
Gözlerinde sinekler
Mecalleri yok kovalamaya
Kıçları donsuz ayakları yalın
Yorgun çocuklar
Yüzü kara bahtı kara
İhtiyar çocuklar
Niye doğmuşlar yaşamadan ölüyorlar
Onların da ağlayan anaları
Analarının kucağı var
Yok başka bir şeyleri
Kör olmuş insanlık görmüyor
Kendi çocuklarından başkasını