Gözlerimin önünde bir manzara var.
Bir sahilde,bir kadın ve bir erkek,
Kimbilir belki ilkkez bulşuyorlar.
Belkide kaçıncı kez?
Gözleri sevgi dolu,özlemle kucaklaşıyorlar.
Ve sonra yakındaki,
İhtiyar çay bahçesine gidiyorlar.
Bu ihtiyar bahçe,
Onlar gibi nicesini ağırladı.
Onlarla sevindi,onlarla üzüldü.
Mutlu beraberlikler yada,
Hüzünlü ayrılıklar yaşadı.
Yeni gelenleride mutlulukla kabullendi.
Çünkü onlar mutluydu,
Ve bu bahar akşamına renk veriyordu.
Sessizce verdi,eski tahta sandalyelerini.
Kadın çeketini ve çantasını bıraktı,
Bacakları titreyen masaya.
Sonra kadının ve erkeğin,
Elleri birleşti masanın üzerinde.
Kimbilir ne konuşuyorlardı?
Belki birbirlerine olan sevgi ve özlemi.
Belkide ayrı yaşadıkları,
Uzaklık dolu dönemi.
Ne konuşuyor olursa olsun,
Mutluydu onlar.
Ve...
İhtiyar çay bahçeside mutluydu.
Kayıt Tarihi : 12.4.2010 12:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hacer Bilgetecan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/12/ihtiyar-cay-bahcesi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)