Sanıyorum ki dünyanın da beni gördüğü,
sevdiği bir gün oluyordu
Öyle ki gün ışıklarını yakıyordu!
Böyle yaşlı bir çocuğun yapraklarının düşmesi gibi
İki yanım ağaçlarla kaplı upuzun yol, sarıp kucaklıyordu beni.
Böyle vakitlerde
Kemanın yaylarından fırlayan hüzün, yanaklarınızı acıtabilir!
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta