Ayakkabıcı bir türkü tutturmuştu eski günlerden kalan.
Vitrinini süslüyordu yeni gelen mallarla.
Çocuk, ekmek almaya çıkmıştı evden.
Gözleri takıldı vitrindeki mavi spor ayakkabılara.
Uzun uzun bakakaldı, derin hülyalara daldı.
Bir elinde koltuk değneği vardı.
Pantolonunun içi boş paçası serseri rüzgarda sallandı.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Çok bir anlatımla yazılmış,elinize sağlı.
Çok mükemmel bir anlatımla, okurken hüzün sardı ruhumu. Hayat böyle dramatik sahnelerle dolu, imkan olsada her ihtiyaç sahibinin antikalarını değiştirebilsek. Kutlarım, saygıyla.
Birol Hepgüler.
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta