İhtiyar anneye Şiiri - Halil Aydın

İHTİYAR ANNEYE
Oturmuş yüksek bir tepeye
Yaşlı bir nine, başında fesi
Alnına dökülmüş simleri
Üzerine örtmüş desenli
Bir şal örtüsü,
Yüzü güleç mi, güleç
Yüzü oyuk, oyuk
Derinlemesine çizik
Yıların acısının haritası
Sanki yüzüne çizilmiş,
Selam verdim, yanaştım;
Hoş beşten sonra
Sordum; nasılsın teyze
“Nasıl olayım ah oğul
Bu yaştan sonra
Ağrılarım sızılarım
Sardı her yerimi
Oturunca kalkamıyorum
Kaldım işte bu yerde”
Amaca nasıl?
“Bir ah çekti ta yürekten
Çoktan beni bıraktı gitti
Bir daha dönülmeyecek yere
Ya çocuklar
“Hiç sorma
Dedi yedi tane
Hepsi de, gurbet ellerinde
Haber sorarım gelen gidenden
Büyük oğlum sizlere ömür
Beş çocuğu kaldı külde belde”
Ortamı kapladı bir hüzün
Yağmur gibi gözyaşı döktü
Yanağından aşağı süzüldü
Sorduğuma çok üzüldüm
Daha fazla bu acıya dayanamadım
Elini öptüm ihtiyaçlarını sordum
“Sağ evlat “
Müsaade istedim
“Haydi, güle, güle evlat,
Çocuklarımı görürsen salam eyle”
Gurbete çocuklarını
Çok merak ediyor anneler
Sanki kuşun kanadından
Haber soruyorlar
Çocuklarından ayrı yaşamak
Çok zor geliyor annelere
HALİL AYDIN (Sizden biri)