Yol verin bana, Ey ulu dağlar,
Köy köy gezeceğim derviş olup.
Zaten anlamaz beni sağlar,
Kalkıp giderim, biraz oturup...
Gönlüm toz pembe hayal düşler,
Kahkahalar gelir, sessiz gülüşler.
Bizim ihtiyarı daha dün görmüşler,
Evine salmışlar, karnını doyurup.
Bugün ise yok bizim ihtiyar,
Dışarıda fırtına, yağmur, kar.
Bir kış günü seni yolcu edenler var;
Üzerinden elbiseleri bir bir soyup...
Kayıt Tarihi : 8.3.2007 10:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!