Elinde bastonu kamburca beli,
Sakalı uzunca gördüm ihtiyar.
Ayağında çarık yırtık elbise,
Bilinmeyen yoldan gitti ihtiyar.
Gözleri takatsiz bakıyor bana,
Eski bir çerçeve yapışmış cama,
Yolları gidiyor kederden gama,
Hayli yavaşçacık yürür ihtiyar.
Elleri titriyor dili kekeme,
Dişleri kalmamış sanki işkence.
Yürüyüp gidiyor kendi halince,
Bilinmeyen yöne gitti ihtiyar.
Son durağın sordum dedi musalla,
Demeye kalmadı verildi sala.
Hüseyin diyor ki gelir mi akla?
Dört omuz üstünde gitti ihtiyar.
Ebedi aleme göçtü ihtiyar,
Kayıt Tarihi : 10.2.2006 21:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/10/ihtiyar-18.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!