Umutla vade açtım hep yarına
Doydum hayallerle aşkın tadına
Dedim her şeyiyle hayat adına
Geçti rüzgar gibi geldim sonuna
Geçer işte hayat budur ihtiyar
Alır yerden yere vurur ihtiyar
Dostlar çekip gitmiş meçhul bir yere
Gümrah akarsular susuz bir dere
Gelse giden gençlik gelse bir kere
Gelmez anlaşıldı geldim oyuna
Biter işte hayat budur ihtiyar
Dönmez Dünya bir gün durur ihtiyar
Şimdi garip mahzun koca dağlarım
Gazel oldu yandı yeşil bağlarım
Gören çoktur amma kendim ağlarım
Ancak bildim seni geldim yoluna
Söner işte hayat budur ihtiyar
Açan gonca gülün kurur ihtiyar
14.12.1999
Murat OnatKayıt Tarihi : 3.1.2006 13:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Onat](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/03/ihtiyar-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!