Omuzlarında tortusu yüklüydü yılların,
Sandım ki bir anıt duruyordu karşımızda.
Emmi, deyiverdim usulca, nicedir halın?
Kavrulup gidiyoz, dedi; kendi yağımızda...
Zifir karanlık çökse de güneş kaybolunca,
Küflü kasvet birden dağılır kapı çalınca.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta