İhtiyar Şiiri - Kemal Berk

Hayat boyu yemiş acı biberi
Gönül viran olmuş görmez bir yeri
Rampada yükünü bırakmaz geri
Gambur sırtın dile gelir ihtiyar

Dağlar gibi yükü tutmaz ellerin
Karların erirken akar sellerin
Garibe yüklenir yükü yılların
Beli de tutmuyor bilir ihtiyar

İğne deliğinden iplik geçiren
Bakınca güzeli gökde uçuran
Bir çift sözle uykuları kaçıran
Kocaman gözlükden olur ihtiyar

Evden çıkıp sokak sokak gezerken
Ayakkabı topuğunu ezereken
Hallerine cümle alem süzerken
Umutlardan takat alır ihtiyar

Dalda öten kuşun sesi hoş gelir
Sevdiğinin sesi bile boş gelir
Davul zurna kendisine düş gelir
Bağırsan da duymaz n‘olur ihtiyar

Bir zamanlar kıskandırdı kartalı
Her sözünde konuşurdu ortalı
Dürüst idi bilmez idi partalı
Bilmeyene şaka gelir ihtiyar

Değiştirmez ne yaz ne kış kılığı
Soğuk suda çimer tutar doluğu
Zemheride ısıtırdı soluğu
Yaz ayında kışı solur ihtiyar

Yaş geçince insan alınır yamann
Hayat yorar hede man ha aman
Kızdırırsan farkı kalmaz meczupdan
Bir kenarda yalnız kalır ihtiyar

Kül özüyüm gülme sende bunlara
Köşeyi dönersen benzen onlara
Güzel sözle hemen yaklaş şunlara
Yaşlanınca her gün ölür ihtiyar

Kemal'eren/Kemal Berk.
15.12.2021