İhtiyar Şiiri - İbrahim Özmen

Tenhalığa terfi etmiş kocamış sahne,
gelip geçen bir kaçı olmasa iyice ıssızlığa
düşecek ömrün son dem-i.

Tümceden de olsa gölgeler var şimdi dilimde,
bir gölge oyunu alanı burası, soğuk repliklerimde

Bir nedene gebe kalmamalı her zaman yazılanlar,
yazmak için yazasıda gelebilir insanın,

sadece yaşlanmamak için, de yaşayabiliriz
(kandırabilirsek kendimizi)
kimbilir
bu yüzden de yaşlanıyor olabilir,
ihtiyar kelimelerimiz.
….
….

Gençliğin ihtiyar piyesi için,
,
gelişi güzel kelamlar dokumalı kağıda, iplik iplik işlemeli bir perdeyi,
ki gün gelir

açılır son perde,

ki gün geldi

açıldı son perde
….
…
…..

Kar beyazın istilası altında,bir başı var ihtiyarın,
titrek bir peşrev çıkıveriyor leb-i deryasından.
Peşrev:sıkışıyor sahnenin gıcırdayan basamakların aralığına…
ve yitip gidiyor o da, tıpkı giden dünler gibi.

İhtiyar,
göz kapaklarını açmak istiyor piyesi izleyenler girsin diye içeri,
ama pas içinde kasları, tutmuyor işte kepenkleri.

Göğüs kafesinden bir sela kuşu uçuyor ihtiyarın,
cebinden bir mercek çıkarıyor yaklaştırıyor gözlerine
….
….
…

işte o ara,
izleyiciler sahnenin değil büyütülmüş gözlerin
karanlık çukuruna yol alıyor.

panik yapmayın sayın kandili elinde hayırsever yolcularım,
terk-i diyar olacak birazdan bedenim,
selanın musikisine kaptırın kendinizi lütfen,
lütfen,
biraz tevekkül edin yaşlılığıma,
….
…..

o ara,bir yağmurcuk terk ediyor gözü,
terk ediliş anı, kandilin lavıyla yaldızlı hal alıyor…
bu eşi benzeri daha önce görülmemiş parlak cenaze ayininde, görmemiş kimi yolcular özçekimi geçiriyorlar içlerinden,

göz doluyor,doluyor ve patlıyor bir bomba gibi,
yağmur yol alıyor çukuruna,
yağmurcuklar şarapnel olup saplanıyor ıslanmış yolculara,
durmuyor yağmur, ıslaklıklar yol alıyor loş çukurlarda.

siz daha iyi bilirsiniz sayın yolcular,
nedeni çok olanın nedeni yoklarını..
mesela gözün patlamasının nedeni hangi bir yağmur damlasıydı,
yahut gözü patlatan yağmurun hırçınlığı nedendi
ardakalan gözün terk edilişi ve ıslaklıkların nedeni,
gördünüz işte, nedeni çokların bir nedeni olmuyor sanki,

yoruluyor ihtiyar,
sessizlik sarıyor ruhunu,
ruhuna okuduğu efsuni cümleler tamamen soldu,
…….
soldu…
…..
…..
soldu,
ve
soluk alış verişleri dondu…

sağnaktan kaçıyor ıslananlar,
çimen kokuyor artık azrail,

yakalanmak istemiyorlar, ama kime
kapanıyor yine son perde,
gölgeler de nedir
oyun nerde?

Boşluğa kapılıyorlar
Azrail bitiveriyor bir an da,
tüm gölgeler Azrail’in rüzgarından savruluyor
çıkıyorlar son bir gayretle ihtiyarın bedeninden,

MUTLAK SON,

ihtiyar şehadet ediyor son defa kendisine,

ya ilahe,
her yer karanlık,
illalah yine
ama bu haksızlık,

ah….gözümün bebeği,
kundağın yine ıslak,
son demde,
beyhudeymiş ağlamak,

Nafileymiş
bakışımla
seni sarıp kundaklamak

ya ilahe
her şey karanlık
ve illallah yine
ama bu haksızlık