İçimdeki kıyameti ağlasam, kussam kâğıtlara,
Vursam kendimi, avazım çıktığı kadar, ağıtlara;
Cevap yok, içimdeki uçsuz bucaksız sorulara,
Bir şeye ihtiyacım var, ne olduğunu bilmediğim.
Aşık olmak vardı şimdi; usanmadan, bıkmadan,
İliklerinde hissetmek o şevki, durmadan,
Hiçbir duygudan, içgüdüden korkmadan,
Bir şeye ihtiyacım var, o bundan da öte.
İbrahim Özen 2
Kayıt Tarihi : 25.9.2023 18:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!