hüzünlü güz rüzgarlarının sürüklediği,
çınar yaprağı misali;
kuş uçmaz, kervan geçmez
ıssız bir ormanın ortasındayım...
artık ne güneşe
ne de bir damla suya;
ormanı ateşe verip,
ruhumu üflemek için gökyüzüne,
bir tek kibrite ihtiyacım var sadece.
Kayıt Tarihi : 9.8.2016 22:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!